Bu gün 3 aralık değil ve bu gün anneme yazmıyorum son mektubumu bu gün 20 kasım toprağa verilen şehitlerimize yazıyorum.
kalemim belki güçlü belki kelimelerim belki dualarım güçlü ama ben bu mektubu yazıp yayınlayacak kadar güçlü değilim.
Er Mektubu
O elinde tuttuğun zarf
Bir ihanet anında örülmüştür
Ve zarfın içindeki kağıt
Er mektubudur görülmüştür
Doğum günüm bu gün 3 aralık
Ve şafak karanlık
Bu mektubu sana yazıyorum anne
Dün sevgilimle ayrıldık
Son mektubuymuş bana yazdığı
Bir daha yazmayacakmış
Demek sevda ayrılığa bir ay dayanırmış
Ve asker ocağında terk edilmekte varmış
Bu mektubu sana yazıyorum anne
Bu gün doğum günüm 3 aralık
Ve şafak karanlık
3-5 nöbetindeydim dün gece
Bir şarjörün boşluğunda içtim son sigaramı
Ve yorgan gibi üstümü örtü kar siperde
Sabaha karşı içim geçmiş
Hayalin gözümün önünde geldi anne
Kız kardeşimi de verdiğinden beri sevdiğine
Bir ben bir de sen kaldın geriye
Üzülme anne üşümüyorum
Bekliyorum elim tetikte
Bekliyorum memleketi ve seni
Ve artık beklemiyorum beni beklemeyen sevdiğimi
Beklemiyorum yüreğimi ve aşkımı
Soğuk siperde yalnız bırakan sevgiyi
Ve bekliyorum anne elim tetikte
Eğer girerse menzile vurup öldüreceğim
Hem aşkı hem sevgiyi
Geçen gece karakolu bastılar
Kurşunlar yağmur gibi yağdı üzerimize
Garip gelecek belki sana ama
Ortalık bayram yeri gibi oldu anne
Biliyor musun o an hiç korkmuyorsun
Herkes kendini bir sipere atıyor
Ve gecenin karanlığında kurşun yerine
Işıl ışıl yıldızlar yağıyor sanki üzerimize
Ve ölüm bile aklımıza gelmiyor anne
Canlar canlar gidiyor anne
Gidiyor canlar
Ve kim bilir ne zaman bahar
….
