Ben Ölürsem diye başlayan cümlelerim gelir aklıma,
Sessiz, sessiz düşlerim kafamda,
Çaresizlik hüznü çöker üstüme,
Ama derim…
Benim amalarım var değil mi?
Her zaman olduğu gibi.
Güler geçerim.
İki damla gözyaşına hasret yüreğim
Sevmek için neden arar bilmezsin.
Sahi sevmek neydi…
Sevmeyi bilirimde sevilmeyi unuttu bu can.
Ben ölürsem dünya durmaz ki
Ben ölürsem zaman durmaz ki
Sen söyle ne değişir hayatında
Ben yokum diye nefesin mi kesilecek?
Ben yokum diye film izlemeyecek rakı içmeyecek misin?
Yürümeyecek, aç mı kalacaksın?
Sahi en son hangi yağmurda el ele ıslandık?
Hatırlar mısın?
Ben ölürsem ne bir boşluk olacak bu dünyada
Ne de neyse be neyse
Çay yok mu çay?
Ben ölürsem;
Benden yoksun kalacak birkaç şey olacak tabi ki
Diktiğim çiçekler susuz kalacak,
Her gün selam verdiğim ağaçlar yapraklarını benim için dökecek.
Yağmurdan kaçan kediler soğukta ıslanacak,
Uçsuz bucaksız mavi gökyüzünde uçan kuşlar, beni arayacak
Aç kaldıkları için değil ben olduğum için.
Karşılıksız sevdiğim insanlar unutacak belki ama
Köpeğim beni anacak.
Çok yaşadım be zaten,
Saat on bir buçuk,
Hadi bir kadeh daha içelim.
Neye mi hadi sen söyle be sen söyle
Sıra bana ne zaman gelecek
Ne zaman ağlayacağım omuzlarında
Ne zaman sarılıp içime çekeceğim seni
Ne zaman?
Ölmek dedik ya
Sen hiç! her nefes aldığında öldün mü?
Gözlerine bakarken dalıp gittin mi gelmişe geçmişe?
Dudakların titredi mi? Susarken.
Bu kadar basit değil mi ölmek
Ben ölünce devam edecek hayat
Öleyim demekle ölünmüyor ki
O acı çekilecek bi kere
Ne fark eder ki
Sen biliyorsun…
Yaşarken kaç bin defa öldüğümü
